Legenden van de Dienaarsoorlog

Moderator: [Jingdao] Guanchang

Post Reply
Takano Myksos
Posts: 655
Joined: Tue Aug 18, 2015 4:06 pm

Legenden van de Dienaarsoorlog

Post by Takano Myksos »

Legenden van de Dienaarsoorlog
Weinig beslissingen hadden zoveel impact op het dagelijkse leven van de mensen van het Jingdaoese Grootkeizerrijk als de beslissing van de Dashi Keizer, ook wel bekend als Mordechai de Derde van Zijn Naam, om het Volk van zijn Rijk op te delen in drie categorieën. Om de zuiveren van hart en ziel te scheiden van hen die zich nog moesten bewijzen, scheidde de wijze Keizer hen in een groep Uitverkorenen, een groep Waardigen en een groep Onwaardigen. De Uitverkorenen en Waardigen hadden bewezen trouw te zijn aan hun Rijk, de Goden en droegen het doel van de Jingdaoese beschaving in hun hart. De Onwaardigen vormden een beproefde groep: velen onder hen bespotten de Goden, negeerden de Heilige Wetten en gedroegen zich als wilde beesten. Voor deze wandaden werden ze uit de steden verbannen en moesten ze in de schaduw van hun muren gaan leven. Al snel vormden zich rondom de trotse steden van het Rijk grote sloppenwijken, waar het leven soms hard was. Dit lijkt wreed, maar vergeet niet dat de Uitverkorenen zelf generatie na generatie hebben rondgereisd en moeten vechten voor hun voortbestaan! Zij hadden zich waardig getoond en stelden de Onwaardigen voor dezelfde kans om zich waardig te tonen. Want zelfs onder hen waren er die tegen de verdorvenheid vochten. Dit is het verhaal van de Dienaarsoorlog, waarin we twee verschillende kanten zien van deze groep mensen.

Laten we beginnen met de dag waarop Lucifer de Natte, een smid uit de sloppenwijk van Port Nevermore, het zwaard opnam tegen een Jingdaoees koopman en hem in koelen bloede vermoorde. De nacht daarop had Loki, de god van Chaos, hem zoete woordjes in zijn oren gefluisterd. Verhalen over roem en glorie hadden deze Onwaardige ertoe opgezet een verderfelijke moord te plegen tegen zijn eigen broodheren. Vol van zichzelf, en ervan overtuigd zijnde dat Loki hem niet alleen de kracht had gegeven om onoverwinnelijk te zijn, maar ook het legendarisch Groot Zwaard van Chaos had toegestopt (waarvan algemeen bekend is dat dit in handen is van de Dodengod Mors).
Zijn speeches, met zoete leugens, bereikten de oren van vele bedelaars en gespuis. Het duurde niet lang vooraleer Port Nevermore overspoeld werd door tienduizenden van de Onwaardigen. Lucifer riep Port Nevermore in een vlaag van waanzin uit tot zijn hoofdstad.
Daarop trok hij richting het zuiden. Al plunderend wist zijn leger van meer dan honderdduizend arme dwazen het ene dorp na het andere te overspoelen met de chaos. Al snel werd duidelijk dat zijn nobele idealen slechts holle woorden bleken. Ofwel werd een dorp leeggeplunderd, de vrouwen verkracht en de rest afgeslacht, ofwel ronselden hun predikanten er al het manvolk en plunderden ze er de voorraadkasten.



Nu is het zo dat een kleine opstand niet gauw de aandacht van de Staat trekt, maar al snel bleek Lucifer de gewiekstheid van een aal te hebben. Door het gebruik van een list, verraste hij een Legioen, slachtte hen af en presenteerde ze als eetmaal aan zijn leger. Berichten van kannibalisme verspreidden zich al snel, en terwijl we er niet zeker van zijn, hebben verschillende ooggetuigen voor hun executie onder ede verklaard deelgenomen te hebben aan dergelijke perverse activiteiten.

Het verlies van een heel Legioen en de gruweldaden trokken nu wel de aandacht van het Hemels Licht en de belangrijkste edellieden werden in het Simonspaleis bij Hem geroepen. De Heer van Beide Dalmacija's, Alexander Severus, gaf toe niet langer in staat de zijn hun opmars te stuitten en verwachtte de bende ieder moment aan de poorten van Lukedugrad.
Na dit aanhoort te hebben, riep de Duchang Keizer de drie Heren van de machtige Clans van het Rijk bij hem: Alexander van het Huis Severus, trouw dienaar maar militair niet bij machte zo'n aanval te stoppen. Takano de Baardige van de Trajaanse tak van het Huis Myksos, die in allerijl twee Legioenen uit het oosten had laten overkomen. En zelfs Theo de Welwillende van de Marcussiaanse tak van het Huis Myksos, de eerste Heer uit Vervollkomnung die vrijwillig in dienst van de Keizer zou vechten. Het indrukwekkende van dit alles is dat Theo de Welwillende zich in een rolstoel voortbewoog en, ongetwijfeld met de steun van Lumina, wist te knielen voor de Keizer.
Eén na één kregen zij een Legioen (twee daarvan die door Takano waren opgeroepen en één die door Theo uit Vervollkomnung was meegenomen) toegewezen om te leiden. Daarop gingen zij op stap, met de steun van zestigduizend soldaten tegen een leger dat intussen dubbel zo groot was.

Er wordt gezegd dat op de dag van de Slag van de Drie Heren en de Valse Koning de soldaten Cato uit Lake Christoph hadden zien opduiken terwijl Hij in gevecht was met de grote Vis van Balgurd (ook wel bekend als de Zielensteler). De Vis bleek uiteindelijk eieren voor zijn geld te nemen en verkoos het hazenpad. De soldaten, nu ervan verzekerd dat hun zielen niet naar Balgurd zouden worden afgevoerd, maar bij hun dood in de Mijnen terecht zouden komen, stelde hen gerust.

Beide kanten vochten verbeten en er vielen vele slachtoffers. Het boerenlegers was echter geen partij voor de getrainde en gemotiveerde Legionairs. Als een zeis trokken de Legioenen door de vijandige gelederen. Tot het moment dat de Drie Heren oog in oog stonden met Lucifer de Natte. De man had zijn naam niet gestolen, want tot op het laatste moment weigerde hij het Licht te zien. Hij werd doorboord door drie zwaardslagen, maar voor hij zijn laatste adem uitblies, verscheen de Vis van Balgurd uit de diepte en stal zijn ziel.



Lucifer, die het Licht, niet wou aanvaarden, dwaalt nu tot in de eeuwigheid rond in Balgurd, het oord van demonen en uitschot. Ongetwijfeld zal de Valse en Zotte Koning op de dag dat de Eindtijd aanbreekt opnieuw trachten zijn rijk te vestigen ten koste van vele onschuldige levens.

Voor zover het verhaal over de verdorven Lucifer, een Onwaardige die in plaats van zijn waardigheid probeerde te verdienen, over lijken ging om anderen te onderdrukken en zijn fantasieën te botvieren. Zoals een natte lucifer, ontsprong bij de Lucifer de Natte het Licht niet.
Takano Myksos
Minister of Truth of the Jingdaoese Empire


Jonas

Takano Myksos
Posts: 655
Joined: Tue Aug 18, 2015 4:06 pm

Re: Legenden van de Dienaarsoorlog

Post by Takano Myksos »

Terwijl Lucifer de Natte tijdens de Dienaarsoorlog stevig huis hield, verspreidde de onrust zich verder over het Grootkeizerrijk. Ongetwijfeld hebben talloze Baishens Loki’s truc herhaald en toegepast op andere Onwaardigen. Waar Loki uit was op chaos, waren deze Baishens duister van hart en uit op de verwoesting van het Rijk.

Vele pogingen faalden: opstand na opstand werd met veel bloedvergieten neergeslagen. De Melangianen noemen deze dagen één van de zwartste in hun leven, toen ze het dodenaantal moesten neerpennen.

Ook Epoli, de hoofdstad van het Keizerrijk, bleef niet gespaard van de chaos. Toen de Legioenen er op uit waren getrokken, verzamelden de werklui zich in hun tentenkampen buiten de muren. Ze eisten betere leefomstandigheden en een hoger loon. Dat prikkelde op zijn beurt de gebonden dienaren, die dachten van het moment gebruik te maken om hun vrijheid te eisen.
Ook Brandon, die later de naam Brandon de Loyale zou krijgen, was een Onwaardige en gebonden dienaar. Hij droomde van vrijheid en een beter leven en kwam dus geregeld op de bijeenkomsten langs.

Tot zijn schrik ontdekte Brandon de Loyale dat zijn collega’s steeds extremer werden. In hun ogen zag hij dat bij velen het Licht was uitgegaan en ze de Weg naar Puurheid reeds verlaten hadden. Ze eisten bloed. Keizerlijk bloed.

Geschrokken liep Brandon zo snel als hij kon naar de onafgewerkte stadspoort en waarschuwde de Stadswacht. Wetende dat de Stad zou vallen als er geen versterkingen zouden arriveren, nam Brandon een stok.
Met dit – op het eerste gezicht haast ongevaarlijk – wapen vocht Brandon als een bezetene. De soldaten die aan zijn zij streden zagen steeds weer visioenen van Sisera die zij aan zij leek te vechten met Brandon.

Eén dag en één nacht lang vocht Brandon voor het leven van de Jingdaoezen binnen de muren. Eén dag en één nacht lang vocht Brandon voor de Goden en zijn Hemels Licht.
Het verhaal gaat dat hij uiteindelijk geveld werd door een Baishen die het lichaam van zijn vrouw had overgenomen. Hij stierf echter niet vooraleer de versterkingen een charge hadden uitgevoerd op de massa en de Baishen verpletterd werd onder de hoeven van het paard van een priester.



De volgende dagen en nachten zou het niet rustig worden in de stad. Massa-executies werden uitgevoerd. Aan iedere boom binnen en rondom de muren hing een opstandeling te bengelen. Maar daarmee waren de Goden nog niet tevreden: een godvruchtig man was geveld door duistere wezens. De leiders van de opstand werden letterlijk in mootjes gehakt, hun vrouwen en kinderen stierven aan de galg op het Forum van Sisera en nog anderen werden levend met een betonblok in het water gegooid, wachtende tot ze de verdrinkingsdood stierven of tot hun ziel door de Vis van Balgurd zou worden gestolen. De godin Germania weigerde hun zielen meermaals toegang tot de Mijnen, waardoor zij bleven lijden en pas na vele pijnlijke uren en zelfs dagen het rijk der doden konden binnentreden.

Voor Brandon de Loyale liep het anders af: tussen al het bloedvergieten kreeg hij een begrafenisceremonie die de Keizer zelve deed blozen. De Kerk verklaarde hem postuum Waardig terwijl het Hemels Licht hem van zijn gebonden dienaarschap ontsloeg.
Maar Brandon zou niet Brandon de Loyale heten als het daarbij ophield. Toen hij voor Germania stond, viel hij op zijn knieën smeekte tot haar om hem de kans te geven zijn Hemels Licht en zijn Volk te beschermen. Want voor hem waren niet zijn verraderlijke collega’s en vrouw zijn Volk, maar zij die het Pad van Zuiverheid trachten bewandelen -.

Germania aanvaardde zijn smeekbede en stuurde hem terug. Niet als levende mens, maar als beschermgeest, zoals de profeet Mordechai zoveel eeuwen voor hem had rondgedwaald in Cibola om over het Volk te waken.
Sedertdien wordt Brandon de Loyale aanschouwt als beschermgeest van de hoofdstad en als inspiratie voor diegenen die het moeilijk hebben.
Takano Myksos
Minister of Truth of the Jingdaoese Empire


Jonas

Takano Myksos
Posts: 655
Joined: Tue Aug 18, 2015 4:06 pm

Re: Legenden van de Dienaarsoorlog

Post by Takano Myksos »

En voila, dat is het verhaal van de Dienaarsoorlog die - laat ons zeggen - in het jaar 5924 ASC plaatsvond onder het gezegende bewind van de Dachung Keizer.
Takano Myksos
Minister of Truth of the Jingdaoese Empire


Jonas

Post Reply

Return to “Great Temple of the Heavenly Light”